กงเกวียน  กำเกวียน  เวียนวนหมุน
ดั่งบาป,บุญ  หนุนนำ  กรรมเคลื่อนไหว
สัจธรรม  สังวร  สอนเวไนย
ทำอะไร  มักบันดล  ผลนั้นมา

บางสิ่งอาจ  ไม่ชัดเจน  เห็นยามนี้
แต่คงชี้  ดี,ร้าย  เมื่อภายหน้า
คือกฎเกณฑ์  วัฏฏะ  กติกา
ย่อมตรึงตรา  ติดตัว  ทั้งชั่ว,ดี

ตัดความโลภ  โกรธ,หลง  ปลงให้ตก
ขุมนรก  สวรรค์รู้  อยู่ถ้วนถี่
อย่าระเริง  เหิมท้า  อเวจี
ทางชีวี  ควรสะอาด  ปราศราคิน

ยามชีพวาย  กายวอด  มอดแม้เถ้า
ใช่จะเอา  ไปได้  ในทรัพย์สิน
เหลือประวัติ  ให้คน  ได้ยลยิน
สร้างมลทิน  กันไย  โปรดไตร่ตรอง

อันหัวโขน  สวมเห็น  เป็นมนุษย์
เพียงสมมุติ  ยกเรา  แทนเจ้าของ
แท้จริงนั่น  ภาพแสร้ง  แกล้งจำลอง
เลิกลำพอง  งวยงง  จงละลด

ธรรมดา  นรชาติ  มิอาจพ้น
รวยหรือจน  สุดท้าย  ล้วนตายหมด
ไม่เลือกเพศ  ผิวพรรณ  แบ่งชั้นยศ
ต่างต้องชด  ใช้กรรม  ที่ทำไว้